Maandagavond (met gewonnen tickets:-) naar de live-opname van de Late Show met David Letterman geweest, een heel populaire laatavondshow die al een dikke 25 jaar meegaat. Jammer genoeg mocht ik binnen geen foto's maken. Gasten waren Danny De Vito (echt wel een klein drebbelke) en een of andere zestienjarige die allerlei voorwerpen fabriceerde met Duct-tape, zoals daar zijn bloemen, een portefeuille en schoenen waar hij een vol jaar aan gewerkt had. Zeer grappig toch wel, en deze vrijdagavond op tv!



Times Square by night, een ware kakafonie van lichtjes en videoschermen, maar wel redelijk indrukwekkend. Trouwens het verzamelpunt voor dwazen allerhande: mensen met borden als "Jesus died for our sins" rond hun nek, mensen die constant tegen niemand aan het roepen zijn en ga zo maar door. En als ik even niet alert was geweest, was ik nu zelfs aanhanger van Scientology...



De Chrysler building. Mooimooi



Jaime en Bart kuisen een tank: dat moet ene keer per 3 jaar gebeuren, en wanneer doen ze dat: juist, als ze een extra werkkracht hebben... Spijtig trouwens dat je mijn groene vissersbotten niet ziet op de foto



Holiday season slaat hier in alle hevigheid toe, en vandaag was het "Lighting of the Christmas Tree" aan Rockefeller Centre. In de krant omschreven als: "Like New Year's Eve in Times Square, if you've done it once, you'll never want to do it again, but it is something to experience". Ik had dus beter moeten weten, hordes en hordes mensen, kort bij massahysterie, totaal geen zicht, en meer gedrum dan bij een gemiddeld Metallica-optreden. Maar ja, ik ga niet zagen, want uiteindelijk stond ik er zelf ook tussen natuurlijk...

Twas efkes geleden, maar ik heb gisteren en vandaag nog eens een efforke gedaan om het thuisfront te voorzien van een verse lading foto's/belevenissen:


Gisteren, op het dak van "The Helena", een van de gebouwen waar Applied Water Management een wastewater treatment plant heeft. Wel een sjiek uitzicht over Manhattan. De bewoners, die tussen 3000 en 10000 dollar per maand betalen aan huur, komen hier in de zomer met hun rijke krent in de zon liggen (in de "roof garden"). Ik moet er uiteraard niet bijvertellen dat het een luxueuze barak is. En ja, de zon scheen in mijn ogen.





Speciaal voor Koen en Wannes, en ook voor alle andere Macadepten (waartoe ik sinds gisteren ook behoor), een paar fotookes van de Apple Store op Fifth Avenue.

Jaime, mijn Portugese collega, die het onderhoud van de treatment plants doet. Hij heeft een kort bij grappig accent, de manier waarop hij "Why?" zegt leunt geweldig dicht aan bij Borat. Vraagt elke morgen: "Did you get laid yesterday?". "You went for some beers, to da club?" En als ik dan negatief antwoord klinkt het steevast: "Why?". Is er dan ook heilig van overtuigd dat Engelsen die naar het buitenland gestuurd worden nooit werken maar elke dag feesten en zuipen tot ze er bij neervallen...

Overigens wel ne vriendelijke kerel, hij had me uitgenodigd voor het Thanksgiving diner in een Portugees restaurant samen met zijn vrouw en nog wat vrienden:





Bart kuist membranen. Tis vuil werk, maar iemand moet het doen...

Gisteren was het hier Black Friday, de Day after Thanksgiving, en officiele start van het Holiday Shopping Season. Voorpaginanieuws in alle kranten, met schattingen hoeveel miljard de Amerikanen dit jaar gezamelijk gaan uitgeven, en interviews met optimistische handelaren. Daar kunnen ze bij ons aan de kust nog iets van leren me dunkt.

Massa's kooplustige Amerikanen/toeristen op straat dus, waaronder mezelf, voor de drukste shoppingdag van het jaar, compleet met betogers tegen de macht van de reclame, het geld, en de commercie, die originele leuzen zoals daar zijn "Black Friday, Buy-Nothing-Day" en dergelijke scandeerden. Uiteraard een foto genomen met een onnozele smile op mijn gezicht, en me dan maar rap uit de voeten gemaakt, kwestie van mogelijke problemen/lappen te vermijden:



Nog wa fotookes van een fietstochtje downtown vandaag:


"Bink op Brooklyn Bridge" Op de achtergrond downtown Manhattan, waar eens de Twin Towers de skyline sierden.



Uitzicht vanop de Manhattan Bridge over de Brooklyn Bridge en downtown Manhattan



Downtown Manhattan, met het Financial District en Battery Park, gezien vanuit de Staten Island Ferry. Imposant toch wel



Statue of Liberty (dat zullen de meesten onder jullie wel doorgehad hebben waarschijnlijk) vanop Staten Island Ferry. Wel grappig, de naam van de boot was Spirit Of America, en dat wordt inderdaad afgekort tot:

Fietsen in New York, tis iets speciaal. Vorige zaterdag heb ik de fiets van roommate Tim geleend, en nen halve dag rondgereden, van de East Village, waar ik woon, uptown tot aan Central Park, alwaar ik ferm tegen mijn voeten gekregen heb wegens tegen de richting rijden op paden waar fietsers niet toegelaten zijn. Misschien dus ergens wel terecht. Dan terug downtown op Fifth avenue en Broadway, en het is toch wel sjiek hoeveel verschillende buurten je dan in een paar uur te zien krijgt. Dat het af en toe lichtelijk gevaarlijk is, op het maniakale af zelfs, moet je er dan bijnemen, zeker als je dan ook nog eens al rijdend fotos probeert te trekken:



Dees bus kwam toch een beetje kortbij naar mijn goesting



Flatiron building, de eerste wolkenkrabber en zo genoemd omdat hij enige gelijkenis vertoont met een strijkijzer.



De Wollman ice skating rink in Central Park



"scampi met fiets en Empire State Building"

Conclusie: als ik in New York zou wonen zou ik mijn klein mannen niet leren fietsen. Ge moet namelijk ferm veel goesting hebben om elke week nieuwe zijwielekes te installeren omdat de vorige eraf gereden zijn door ongeduldige Indische taxichauffeurs, en de kans dat ze hun achtste verjaardag niet halen is net iets te groot mijns inziens.

Donderdag 23 November: Thanksgiving, ook wel 'Turkey Day' genoemd. Een waar festijn voor de gemiddelde moddervette Amerikaan, bestaande uit een ganse dag kalkoen vreten met de familie, en de start van 'Holiday season', woehoew.

Een andere traditie in New York is de Thanksgiving Day Parade, sponsored by Macy's (commerce voor alles natuurlijk). Tis eerder iets voor klein mannen, den deze natuurlijk laaiend enthousiast daar naartoe. En ik was zeker niet de enige met dat idee: ondanks het kutweer waren er zo'n twee miljoen toeschouwers voor de gigantische heliumballonnen, en om een of andere reden wilden die net als mij op Times Square staan, en waren die ook nog eens vroeger uit hun bed gekomen. Maar vanachter de ruggen van papa's met jengelende bengels in hunne nek heb ik toch een aantal fotookes kunnen maken:



Pino passeerde onder het luidkeels scanderen van "Bigbird! Bigbird" door kleine amerikaantjes



"Scooby Doo, Scooby Doo, Scooby Doo!"

Met dit vehikel, werkelijk een van de allermooiste wagens die ik ooit al gezien heb, kar ik hier rond. De kitsjbak, nen Dodge Stratus, heeft nen automatische versnellingsbak, wat toch wel even wennen was. Tis namelijk de D van Drive, en niet de R van Ride. Ik geef het toe, dit klinkt als een slechte mop, maar ik heb het moeten ondervinden aan een verkeerslicht, tot grote schrik van de mens die achter mij stond. Gelukkig zonder erg.

(voor alle duidelijkheid en de blonde mensen onder u: de R staat voor Reverse)

Als je dacht dat de Belgische kerstversiering de kitcherige toer opging (wat mijns inziens zeer zeker het geval is), check this out: ne opblaasbare bal van anderhalve meter hoog, met een heel heel mooie kerstman, slee en rendieren, waarin constant sneeuwvlokjes neerdwarrelen. Prachtig, tot het ontroerende toe. Snif

Empire State Building by night...
View from Central Park by day...

Ik moet toegeven dat ik toch wel redelijk onder den indruk was toen ik uit de metro stapte. Ik heb dan maar wat rondgedemmeld, en uiteindelijk in een cafe beland waar de barmeid, een zeer aangename verschijning, mij pinten opdeed om te bewijzen dat de Amerikanen ook bier kunnen brouwen. En idd, na de tweede pint moest ik ze gelijk geven. Zeer vriendelijke mensen trouwens, die New Yorkers.

De marathon van New York... Ge kunt het vergelijken met de Nike Classic, maar dan in New York, en langer, en groter, en indrukwekkender, en meer volk, en minder kermis en veel veel minder pinten. Maw, ik was nuchter na het bekijken van een loopwedstrijd, dat moet zowat de eerste keer in mijn leven zijn. Wat wel grappig is, zijn de toeschouwers. Ik heb een paar foto's genomen van spandoek/bordachtige toestanden:

Yeah!

Scampi, vandaag in Princeton, een aangenaam universiteitsstadje op een uur van New York.

Ik ben hier gisteren gearriveerd, en voorlopig (tot ik iets dichter bij New York/in New York vind) woon ik bij een collega en zijn vrouw. Ferm en luxueus huis en zo, maar tis natuurlijk iets anders dan met een paar jonge mensen samen iets huren. Ik heb al "Crabcakes" gegeten, want ze hadden gene galavgalash, en ik heb me ook al koekskes laten aansmeren door de Girl Scouts (zoals in Friends).

Morgen is het marathon van New York, en ik denk dat ik daar wel eens een kijkje ga nemen. Ik zal een stukje al streakend meelopen met de belgische vlag op mijn reet geschilderd, kwestie van mijn kansen om in het nieuws te komen gevoelig te verhogen. Allemaal kijken dus!

Reading Centrum, gedomineerd door een immense shopping mall ("The Oracle", oh yeah :-s) Sfeervol bij nacht, belachelijk druk overdag door de horde shoppers. Om het kort te houden: ge hebt alles wat je nodig hebt in Reading en ge kunt er hennig op de lappen gaan, maar voor de rest is het nogal klinisch, en voor de culturele hoogstandjes moet je er ook niet zijn.

De pinten zijn sowieso al dubbel zo groot in Engeland, maar dees is overdreven. Staff (ne bikermaat van Lee) attacks "The Vase", vrij vertaald "De Vaas". Er gaan ongeveer acht pints in, een dikke vier liter. Deze kerel is erin geslaagd om in ene keer meer dan de helft leeg te drinken. Een hele prestatie, waarna hij zijn net naar binnen gezwelgde Chinese maaltijd volledig en met grote kracht in de wc gelanceerd heeft.

Ons team ("Sustainable resources") in een Thais restaurant. Die blonde naast mij is Rebecca (my boss, en tevens de luidste vrouw van het universum). Aangenaam groepke om mee te werken toch wel.

Mo, ne Ier met Indische roots, die verondersteld werd de IT-specialist te zijn. Voornaamste uitspraken: "computers are shit" "I wanna go out, get pissed and get laid" "I drunk a bottle of Sambuco (een vortig anijsdrankske) yesterday" "I go out for the women, that's where it's all about" Jammer genoeg had hij niet door dat het meestal niet word geapprecieerd als je deze zaken luidop roept in een min of meer deftige werkomgeving. Voor de rest sympathieke kerel

Mijne nest, met dank aan de Stieren...

Clive, die er voor de verandering eens marginaal uitziet. Klinkt misschien ironisch, maar over 't algemeen ging deze mens zeer deftig gekleed travakken.

Stilleven met gedeeltelijk uitzicht op de bierfrigo. Zoals je wel kan zien had 203 Basingstoke Road op bepaalde momenten wel wat overeenkomsten met "den hemel". Klein verschil: minder alcohol, vroeger gaan slapen en opstaan om half acht om te gaan werken ipv tot vijf uur liggen stinken, opstaan en naar Politika wandelen, zoals Jan Smet/Wim Coekaerts wel eens pleegden te doen.

Lee. Commentaar overbodig

De huisgenoten: Clive en ik op de bovenste foto, Lee (halfdove deejay met een dochter van vier, een feit waar hij nog maar zeer recentelijk achter gekomen is) en Graham (de idioot met de sloefkes, poserend op de Stella Artois bierfrigo in het midden van de living). Stella heeft trouwens een slechte reputatie in Engeland: iedereen noemt het "wifebeater", omdat je er zogezegd agressief van wordt. Niks van gemerkt, ik werd er vooral slaperig van, maar dat zal wel niemand verrassen veronderstel ik.

Comrads,

mijn eerste maand abroad, in Reading, zit erop, en hierboven vinden jullie enkele foto's/impressies...